Geschreven door Pieter Jan André
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Jij Roept
21 januari 2025
Titel: We are just beginners
We are just beginners, Wij zijn nog maar beginners,
“We are just beginners”, is een nieuwe beeldschone lyric van Heavn op hun nieuwe album “Wide Awake”.
Op 30 november maakte ik deze band mee in Carré. Wonderschoon, bedwelmend en betoverend.
We are just beginners … With every step we learn, we grow. Take a leap and learn to fall before we fly at all. Wij zijn nog maar beginners … Met elke stap die we zetten leren we, groeien we. Neem een sprong en leer te vallen voordat we überhaupt kunnen vliegen.
Martijn van der Meer en Jorrit Kleijnen maken muziek die ik ervaar als een oproep om te vertrouwen … ook in deze lastige tijden.
Strijkers, drums, een Afrikaans gospelkoor; het hele Carré werd opgetild. Jong en oud.
Hun muziek is qua energie het tegenovergestelde van de sfeer die mensen soms om zich heen creëren van het “in de contramine zijn”. En wat is dat ook alweer? Ik kom het vooral tegen in ontaarde discussies.
Wie in de contramine is, laat (vaak op een niet al te redelijke wijze) merken het ergens niet mee eens te zijn. Hij of zij ligt dwars. Contramine is een Frans leenwoord en betekent “tegenmijn”. Al in de Oudheid en de Middeleeuwen legden militairen van de aanvallende partij onder muren van een belegerde stad of een kasteel gangen aan. Die gangen werden aanvankelijk gestut met hout. Op het moment dat werd aangevallen staken de belegeraars het hout in brand, zodat de gang en de muren daarboven instortten. Zo kon de stad sneller worden ingenomen.
De belegerde partij bleef natuurlijk niet stilzitten, maar groef een tegenmijn, ook wel contramine genoemd. Een contramine werd gegraven in de richting van de mijn van de aanvaller. De verdedigers lieten vervolgens de mijn ontploffen … De militaire betekenis van ‘in de contramine zijn’ raakte in de vergetelheid, maar de figuurlijke betekenis ‘tegendraads zijn’ is nog steeds gangbaar. (Uit: Genootschap van Onze Taal).
Demonstraties zijn vaak een oproep, bijvoorbeeld tot vrede, oproep tot het beëindigen van geweld, tot het insluiten van de ander… tot verdraagzaamheid. Je vecht voor iets of loopt mee maar laat je stem horen.
Maar oh wee, diegenen die meelopen vanuit onvrede met zichzelf. Die zelf eigenlijk een vat vol woede zijn. Zij vechten niet vóór iets maar tegen iets en daarvan zijn ze zich vaak niet bewust.
Ongebreidelde woede, verontwaardiging …
De energie in iemand is dan volledig vastgelopen en gericht tegen het ‘zelf’. Daarmee wordt iemand zelf een tikkende tijdbom. En die bom kan zomaar ontploffen in een willekeurige discussie.
De slotvraag is vergelijkbaar met de titel van het nieuwe boek van Natascha van Weezel: Hoe houd ik mijn hart zacht? Zij pleit voor het radicale midden.
Ik houd mijn hart zacht door het beluisteren van muziek van Haevn…
gepubliceerd op 21 januari 2025