Stormen in de Jongerenkelder van Vrijburg, #310

door Vrijzinnige Miniaturen

Geschreven door Thomas Meerwijk
Voorgelezen door Sanne van Deursen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Sturm und Drang
Titel: Stormen in de Jongerenkelder van Vrijburg


Stormen in de Jongerenkelder van Vrijburg

Als er iets het gevoel van Sturm und Drang belichaamt dan is het wel de Jongerenkelder van Vrijburg. De plek waar ik als 15-jarige jongen te horen kreeg dat ik vrij was om te doen en te zijn wie ik was, zolang ik maar verantwoordelijkheid nam voor de plek en voor de mensen om mij heen. Dit was in sterk contrast met mijn belevenis op de middelbare school, waar elke docent je strak in het gareel probeerde te houden, maar zodra het aankwam op het gedrag van leerlingen naar elkaar toe, ze weinig te zeggen hadden. En de docenten die dan wel de teugels lieten vieren en zich als “een van de leerlingen” beschouwden, die werden al gauw overrompeld door de storm die een klas van 30 pubers met zich mee brengt.

In dat opzicht heeft de kelder altijd een dunne lijn bewandeld tussen het geven van vergaande vrijheid en verantwoordelijkheid aan jongeren en ervoor zorgen dat ze de tent niet afbreken. Het ging over radicaal zijn zonder de mensen om je heen uit het oog te verliezen. Zulke vrijheid leidt tot unieke ideeën, interessante gesprekken en de drang om dingen te veranderen. Soms zorgde deze vrijheid er ook voor dat het wat minder goed ging in de Kelder. Er gingen wel eens deuren kapot, werden er muren beklad of waren er botsende persoonlijkheden, maar ook dat was oké.

Jeugdige daadkracht gaat immers bijna altijd gepaard met enige mate van roekeloosheid en verloopt niet altijd even mooi. Kijk maar naar de pro-Palestina protesten op de universiteiten afgelopen tijd, waar studenten faculteitsgebouwen bezetten en binnen schade aanrichtten. Of de activisten van Just Stop Oil die schilderijen in musea besmeuren met verf of soep. Dit soort acties zijn aanstootgevend en niet iedereen zal het er mee eens zijn wat ze doen, maar het leidt wel tot aandacht en dialoog. Dit is ook wat het gevoel van Sturm und Drang zo uniek maakt; de vrijheid hebben om niet gematigd te zijn.

Ik ben blij dat de Kelder mij deze vrijheid heeft meegegeven en hoop dat als ik eenmaal ouder ben nog steeds die storm in me heb. Gelukkig blijkt Sturm und Drang niet uitsluitend bij de jeugd te horen. Er waren laatst twee seniore vrouwen van 82 en 85 in een brits museum die de ‘Magna Carta’ wilden vernielen als protest tegen de subsidies voor fossiele brandstoffen. In dit beroemde document uit 1215 staat vastgelegd dat de koning niet boven de wet staat. Zij vonden dat de regering boven hun eigen wetten ging staan door de productie van olie en gas te subsidiëren.

Laten we een voorbeeld nemen aan deze vrouwen, en altijd kritisch blijven op de acties van onze koningen. Maar laten we dan ook vooral, net zoals in de Kelder, de mensen om ons heen niet uit het oog verliezen.

gepubliceerd op 25 juni 2024



Alle columns