Religie brengt niet veel goeds, als zij probeert orthodoxe ideeën op te leggen aan een samenleving. In het boek Spreuken staat: Zonder visie teert het volk weg (Spreuken 29:18a).
Religie gaat over visie en niet over het afsluiten van de geest. Als dat zo was, zou ik eerlijk gezegd niets met religie aankunnen. Ons thema Geven maakt gelukkiger dan ontvangen uit het boek Handelingen, zou kunnen gaan over het geschenk van een open geest, denken in vrijheid en niet over de duisternis van fanatici en dogma’s. Weliswaar is het Darwinisme grotendeels niet het product van een empirisch bewijs of een empirische theorie, maar ronduit een logische waarheid. Ik begrijp dat het meer dan waarschijnlijk, redelijk en logisch is om aan te nemen dat de evolutietheorie de meest voor de hand liggende verklaring is over hoe we hier op aarde zijn gekomen. Ik ben het niet eens met het Neodarwinisme. Dat beweert dat het Darwinisme een absolute ideologie is die een andere uitleg uitsluit, niet alleen religieuze verklaringen, maar ook andere wetenschappelijke.
Terugdenkend aan de fanatici, die niet allemaal religieus zijn, zij sluiten de geest af en doen het licht uit.

Volgens mij zijn het verstand en de wetenschap geschenken van God die ons niet van hem mogen scheiden. De vrije wil is een geschenk, die ons helpt het wezen van God te bepalen en religie is een weg om dat geschenk te ervaren. Als we het leven leren kennen, komen we diverse geloofsovertuigingen tegen die we op onze eigen levensweg inpassen. We houden die in stilte vast, zoals sommige dingen alleen voor onszelf houden.
Spreuken 29:11 – Een dwaas geeft uiting aan al zijn gevoelens, een wijze houdt ze in toom. Ik ben van mening, dat we bij alles een gevoel van humor moeten bewaren. Het jodendom brengt de grootse humor voort. Zoals de joodse Woody Alan opmerkt dat het niet zo is dat hij niet in God gelooft, van tijd tot tijd denkt hij dat God onder zijn niveau werkt. En de Rabbi die boos was op God omdat hij geen antwoord gaf op zijn smeekbede verklaarde: “God is er wel, maar hij werkt aan een minder ambitieus project”.

Toen ik een van de eerste keren op huisbezoek ging bij een van mijn gemeente leden, klopte ik op de deur bij iemand, waarvan ik zeker wist dat die thuis was.
Toch werd de deur niet opengedaan. Ik nam een visitekaartje en schreef: Openbaringen 3: 20 op de achterkant en duwde het onder de deur. Bij de collecte van de zondag erna, vond ik het kaartje terug met op de achterkant de cryptische tekst Genesis 3:10. Toen ik thuis kwam zocht ik onmiddellijk op wat die tekst betekende. Openbaringen 3:20 begint met: Luister, ik stond aan uw deur en klopte. Genesis 3:10 luidt: Ik hoorde uw stem in de tuin en ik was bang, want ik was naakt.

Liever geven dan te ontvangen heeft vele vormen. Bijvoorbeeld het complimenteren van de ene gemeente in gezelschap van de andere. In Belfast waren we er niet erg goed in anderen complimenten te geven.

Ik heb in mijn kerk vaak gepreekt over warme vriendschap. Laat mij uitleggen wat ik bedoel. Ik zag op de tv een kort nieuwsbericht over een jonge boer in Beieren, de basis van de Christelijk – Sociale Unie, de meest conservatieve partij in Duitsland. In een kleine Beierse stad werd een kandidaat met een conservatief christelijke boeren achtergrond tot burgemeester gekozen voor de Groene Partij. Hij scoorde, omdat als hij zich bevond onder boeren van zijn gemeente hij hen vertelde over zijn alternatieve vrienden van de Groene Beweging. Hij vertelde over hun vriendelijkheid en over hun positieve kanten.
Vervolgens, als hij zich bevond onder zijn collega’s van de Groene Beweging, die ervan uitgaan dat de hele boerengemeenschap bestaat uit kwezelachtige roodnekken, beval hij hen juist aan door te vertellen over de warmte voor hun medemensen.
De deugden van de ene gemeenschap prijzen als je in een andere gemeenschap bent.
Over anderen de loftrompet steken.

In onze strijd om het delen van de macht en vrede in Noord-Ierland tussen twee Gemeenschappen. kunnen we in het verleden zoeken naar morele mijlpalen. We denken aan een radicale inwoner van Belfast, Thomas McCabe die tegen de slavernij was. Toen er een poging werd gedaan de slavenhandel in Belfast in te voeren stond McCabe begin 1700 naast het beursgebouw en verscheurde de prospectus van de onderneming voor de slavenhandel en riep uit:
“Moge God de hand verschrompelen en eeuwig een slechte naam geven aan de man die dit document gaat ondertekenen”. Belfast was de enige stad op de Britse Rijk die niet deed aan de slavenhandel. McCabe was unitariër en lidmaat van onze First Presbyterian Church in Belfast.

Het eerste wat wij kunnen geven is de hand die vriendschap aanbiedt en een open geest.
Deze pinkstermorgen spreken we van het vuur, de vlam, het licht. Onze kerk in Belfast stond bekend als “the New Light” nieuwe denkbeelden, nieuwe vrijheid. Dit licht is de vlam van de geest die in ons hart stroomt die onze geest opent, onze ogen, en nieuwe lucht geeft in ons bestaan en ons vervult met warmte voor elkaar.

Preek van gastpredikant Chris Hudson (Belfast) tijdens de pinksterviering 2007 in Vrijburg. Bewerking vanuit het Engels door Conna Wardenaar.

gepubliceerd op 7 juli 2007